o przestępcach w policyjnych mundurach

Paweł · Dołączył: 23 Mar 2006 Posty: 1145 Przeczytał: 0 tematów

..

Jack Unterweger

- austriacki pisarz-morderca

Robert MacFarlane

2008-01-30, ostatnia aktualizacja 2008-01-24 12:10:07.0

Jack Unterweger, zwany w Austrii "Kurierem wiedeńskim",

był seryjnym mordercą, który zabił 12 kobiet.

Był też świetnym manipulatorem.

Kiedy trafił do więzienia, napisał kilka powieści,

sztuk teatralnych i wierszy.

Dzięki temu stał się ulubieńcem wiedeńskich intelektualistów,

którzy doprowadzili do jego zwolnienia.

Po wyjściu z więzienia Unterweger zabijał nadal, i co więcej,

pisał o tym reportaże.
Seryjni mordercy przywiązują się do miejsca. Mordują na wybranym przez siebie terytorium - w dzielnicy domów publicznych, na określonym osiedlu - i nie wychodzą poza nie. Zmiana lokalizacji oznacza zmianę metody i uczenie się nowego języka zbrodni. Zwiększa także ryzyko zdemaskowania: osoba spoza miasta obecna na miejscu zbrodni zostanie lepiej zapamiętana.Jack Unterweger, bohater ponurej książki Johna Leake nie obawiał się, że ktoś go zapamięta i śmiało eksportował swoje metody. Ten niesamowicie czarujący dandys był nie tylko turystą, ale i mordercą, który zabił 12 kobiet w 4 krajach. Podczas pobytu w Los Angeles w 1991 r., dokąd udał się pod pozorem zbierania materiałów do radiowego programu o prostytucji, ubierał się jak skrzyżowanie robotnika rolnego z kaznodzieją z Mississippi (białe buty z wężowej skóry i biały płaszcz ozdabiany motywem hibiskusa). Za dnia poruszał się po mieście wraz z policjantami na podstawie legitymacji prasowej, przyglądając się ich pracy i środowisku. Nocą dusił prostytutki za pomocą wymyślnie zaplecionych pętli z ich własnych biustonoszy tak, że najpierw się dławiły, a dopiero potem z dużą siłą zaciskał pętlę.Sztuka zabijania Dziwactwa Unterwegera wykraczają poza świat seryjnych morderców. Urodził się w Austrii w 1950 r., w wieku 24 lat trafił do więzienia za zabójstwo młodej Niemki. W trakcie odsiadywania wyroku zaczął pisać wiersze, sztuki teatralne i powieści autobiograficzne, w których tworzył siebie na nowo. Jedna z tych powieści, "Czyściec" była bestsellerem. Unterweger stał się ulubieńcem wiedeńskich radykałów, którzy w jego twórczości doszukiwali się dowodów na jego resocjalizację.Rozpoczęła się kampania na rzecz jego zwolnienia. Pisarze, artyści, dziennikarze i politycy - głównie socjaliści - domagali się ułaskawienia. Była wśród nich Elfriede Jelinek, austriacka dramatopisarka, która w 2004 r. otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Alfred Kolleritsch, wydawca magazynu "Manuskrpite" odwiedził Unterwegera w więzieniu, aby posłuchać jak czyta swoje dzieła. - Był taki delikatny, że zdecydowaliśmy, że musimy doprowadzić do jego ułaskawienia - wspominał później Kolleritsch. Unterweger stał się symbolem udanej resocjalizacji. Jego historię, jak pisze Leake, opowiadano jako "symbol triumfu jednostki nad patologią społeczną i polityczną, w jakiej się wychował". 23 maja 1990 r., po odsiedzeniu minimalnego wyroku, Unterweger został warunkowo zwolniony. W ciągu następnych 18 miesięcy stał się austriacką gwiazdą i był traktowany jak znakomitość przez literatów-intelektualistów i prominentów. Miał odczyty w Austrii i Niemczech, jego sztuki były wystawiane w teatrze, pracował też jako reporter dla ORF - austriackiego odpowiednika BBC. Oprócz tego zabił 11 kobiet.Sposób działania Unterwegera opierał się na brutalności przyprawionej rytuałem. Późną nocą zabierał z ulicy prostytutkę, wiózł ją za miasto - na leśną drogę lub parking. Następnie uprawiał z nią seks, za jej zgodą, często z użyciem akcesoriów, takich jak kajdanki. Potem nastrój się zmieniał. Związana i przerażona, ofiara musiała wyjść z samochodu i iść w ciemność. Opór powodował agresję: niektóre z ofiar miały rany kłute na pośladkach od butów z obcasami, jakie miał na sobie Unterweger. Większość z nich została na oślep uderzona w głowę i twarz. Umierały przez uduszenie. Zwłoki były następnie częściowo grzebane lub przykrywane liśćmi lub gałęziami.Gdy wyszły na jaw pierwsze informacje o zabójstwach, Unterweger - z niesamowitym tupetem - został głównym dziennikarzem piszącym o sprawie. Przeprowadził wywiad z szefem wiedeńskiej policji, nagrał kilka audycji radiowych i napisał cykl esejów do gazet na ten temat. Po 9 miesiącach wydano na niego nakaz aresztowania.Dlaczego tak długo udawało mu się pozostać na wolności? W dużej mierze dlatego, że świetnie manipulował ludźmi. Był emocjonalnym kameleonem - wyczuwał, co ludzie chcą w nim zobaczyć i natychmiast to symulował. Miał tak wiele zdolności w tym kierunku, że podczas pobytu w więzieniu prawdopodobnie przekonał rodziców swojej pierwszej ofiary do sfinansowania jego edukacji. Kobiety były szczególnie podatne na jego łobuzerski, budzący współczucie urok. Dlatego Unterweger był w wielu związkach jednocześnie. Gdy w końcu stanął przed sądem za swoje zbrodnie 20 kobiet siedziało na sali sądowej i płakało - były to kochanki i adoratorki przekonane o jego niewinności.Morderca czy artysta? Leake, amerykański tłumacz i pisarz, który spędził w Wiedniu 6 lat, stworzył bardzo dokładny opis odrażającej kariery Unterwegera. "Entering Hades" [Wstępując do Hadesu] nie ma w sobie intensywności literatury faktu Trumana Capote czy ciężkiej, ekscytującej atmosfery rekonstrukcji zbrodni tworzonych przez Mailera. Książka wybija się nie dzięki zabiegom stylistycznym, a strukturalnym i archiwalnym. Podzielona została na 91 rozdziałów, z których każdy opisuje drobny epizod z życia Unterwegera. Leake poświęcił wiele lat na rozmowy z osobami zaangażowanymi w sprawę, łącząc ze sobą miliony słów, wypowiedzianych zarówno przez prawników jak i dziennikarzy. Dzięki temu udało mu się odrzucić warstwy kłamstw Unterwegera. Ponadto, co ważniejsze, autor wydaje się być odpornym na urok mordercy. W książce nie ma śladu podszytego fascynacją szacunku dla tego złego człowieka, jest tylko podszyta fascynacją ciekawość. Leake podziela opinię agenta F.B.I., który zeznawał przeciwko Unterwegerowi i zapamiętał go jako "rasowe zło". Lektura książki nasuwa porównania z Jackiem Henrym Abbottem, skazanym mordercą, który został pisarzem. Ułaskawiono go m.in. dzięki poparciu Normana Mailera. Kilka tygodni po zwolnieniu Abbott zadźgał na śmierć kelnera. Leake celowo nie wspomina o sprawie Abbotta, ale podobieństw jest wiele: interwencja osobistości o radykalnych poglądach, która doprowadziła do wcześniejszego zwolnienia i recydywy. "Ten facet nie jest mordercą, a artystą!" głosił Mailer, tak jakby te dwa powołania wykluczały się nawzajem.Abbott powiesił się w celi przy pomocy sznurowadła i prześcieradła. Unterweger także wypróbował umiejętność duszenia ludzi na sobie. W nocy 29 czerwca 1994 r. - po wydaniu wyroku skazującego go na dożywocie - uplótł prowizoryczny stryczek ze sznurka od spodni i drutu. Znaleziono go martwego o 3:40 nad ranem. W związku z tym, że Unterweger zmarł zanim sąd wysłuchał apelacji, jego wyrok skazujący nie był prawnie wiążący.John Leake napisał bezstronną, pełną detali książkę o Jacku Unterwegerze. Nie trzeba wiele mówić na jej temat, wystarczy zacytować słowa ją kończące, wypowiedziane przez żonę wiedeńskiego detektywa, który latami pracował nad sprawą: "Dzięki Bogu, on nie żyje".Robert MacFarlane

Tekst pochodzi z portalu Gazeta.pl - [link widoczny dla zalogowanych] © Agora SA